In 2007 organiseert CVO LBC de Dag van Smaken en Culturen. Aan het toenmalige folklore-ensemble ‘Katjoesja’, onder leiding van leerkracht Russisch Anna Pak, wordt gevraagd om een paar Russische liedjes te brengen. Anna komt op het idee om Katjoesja te laten optreden samen met de cursisten Russisch. Het repeteren en inoefenen van die liedjes tijdens de pauze bevalt iedereen zozeer dat iemand oppert: “Waarom richten we geen koor op?”.
En zo geschiedde. Met Johnny, Christophe, Ira, Karlien, Rob, Dyveke, Martin en onder leiding van Anna Pak en Greet Jacobs begint het mooie verhaal “Chor-Rus”. De eerste repetities vinden plaats voor de start van de lessen Russisch. Dit blijkt al snel niet haalbaar, dus wordt het zoeken naar een repetitieruimte. Na omzwervingen langs o.a. Grand Café Poesjkin in de Van Straelenstraat, de Costa op Sint-Andries en het zaaltje boven BarBouf op de Sint-Nicolaasplaats valt ons oog op den Beulebak. Vandaag is dit nog steeds onze vaste repetitieruimte.
Enkel repeteren is niet genoeg. We willen onze beleving van samen zingen delen met een publiek. Het eerste optreden van Chor-Rus tijdens een filmavond op LBC smaakt naar meer. Vanaf dan gaat het koor ook buiten de schoolmuren optreden. De liederen worden steevast enthousiast onthaald, met name bij Russischtaligen, die ontroerd zijn om ons te horen zingen in hun moedertaal en die doorheen de muziek weer verbinding maken met hun culturele achtergrond en persoonlijke herinneringen. “Hoe kan het dat jullie het Russische lied zo echt en vol gevoel kunnen brengen”, is een compliment dat we geregeld krijgen.
Op een opendeurdag van LBC in 2009 hoort Isa Van Acker ons zingen. Ze wil meteen meedoen. Isa stapt als zanger in het koor, begeleidt een poosje op gitaar en wanneer Anna niet langer kan dirigeren, neemt zij de rol van dirigente over. Ze streeft ernaar om door collectief engagement de afwerking van de liederen steeds weer naar een hoger niveau te tillen.
Vanaf 2010 krijgen we aanzienlijke muzikale versterking dankzij Jonathan, de man die liedjes kent in meer talen dan het hele koor samen beheerst. Hij zorgt niet alleen voor prachtige gitaarklanken, maar ook voor het uitschrijven van extra stemmen.
In 2016 kunnen we violiste Lief Verbeeck en accordeonist Bernard Van Lent overtuigen om ons muzikaal te begeleiden op onze koorreis naar Foix nabij de Franse Pyreneeën, een onvergetelijke ervaring die we beleven dankzij de contacten ter plaatse en de inzet van koorlid Liesbet.
Ons repertorium bevat eeuwenoude volkswijsjes, liederen van de zogeheten “barden” uit het midden van de 20 e eeuw, nummers uit beroemde Sovjetfilms, evenals recentere melodieën, niet alleen in het Russisch, maar ook in het Oekraïens, in het Wit-Russisch of in zigeunertaal. Ideeën voor nieuwe liederen ontstaan vaak tijdens de “après”, wanneer er na afloop van de eigenlijke repetitie nog lustig verder wordt gezongen.
De corona-pandemie legt ons tijdelijk het zwijgen op, maar we blijven contact houden dankzij Greet, die trouw berichtjes deelt via Whatsapp. Met haar nieuw verworven montagekunsten maakt Lief op basis van individuele fragmenten gezamenlijke koorfilmpjes, waarin naast het houden van de juiste toon het bovenhalen van de meest opvallende attributen een uitdaging vormt.
Dat we die periode konden overbruggen, zegt iets over de hechtheid van deze heel diverse groep mensen met uiteenlopende achtergronden. De oorlog in Oekraïne vormt andermaal een beproeving, maar we blijven samen zingen, we blijven geloven in de verbindende kracht van muziek.